Eksponat jest widoczny w następujących kategoriach serwisu.
Ta witryna korzysta z plików cookies w celu dostosowania zawartości do preferencji użytkownika oraz tworzenia anonimowych statystyk, również przy użyciu usługi Google Analytics. Kliknięcie "Tak, zgadzam się" lub dalsze korzystanie z serwisu bez wybrania żadnej z opcji oznacza akceptację cookies i przetwarzania danych zbieranych automatycznie, zgodnie z Regulaminem.
Kliknij tutaj, jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o wykorzystaniu danych zbieranych automatycznie.
Fajna karteczka. Gratulacje.
W praktyce różnica sprowadza się tylko do terminologii w różnych językach. We wszystkich armiach formacja ta była wzorowana na ułanach ze schyłkowego okresu Rzeczypospolitej (ci jak wiadomo, wywodzą się z lekkiej jazdy tatarskiej). Jeszcze w XVIII wiek w armii pruskiej wprowadzono podobną jazdę tzw. bośniaków, później "towarzyszy". W latach osiemdziesiątych armia austriacka sformowała z galicyjskich ochotników pierwszy pułk skopiowany niemal dokładnie z kawalerii polskiej (mundury niemal identyczne w kroju, ale koloru zielonego i nazwa "uhlanen"), po 3 rozbiorze dwa następne. Utworzono też inne pułki, zwane z francuska "chevau-legers" (lekcy jeźdźcy), bez lanc i z kaskami zamiast rogatywek, rekrutowane w krajach niemieckich cesarstwa.
Powstały też pułki ułańskie w Rosji, w tym co najmniej jeden, pod dowództwem Czaplica, złożony niemal wyłącznie z Polaków. Podobnie, jak austriackie, przez cały czas wojen napoleońskich walczyły wiernie po stronie zaborców.
W późniejszej Wielkiej Armii najstarszym pułkiem ułanów był pułk lansjerów Legii Nadwiślańskiej wywodzący się z utworzonego w r. 1799 szwadronu jazdy legionowej. Po reorganizacji kawalerii francuskiej otrzymał numer 7. Poruszony sukcesami polskich ułanów Napoleon utworzył w 1810 r. pułki kawalerii (1-11) uzbrojone w lance i stąd nazwane "lanciers". Mundury mieli kroju polskiego, ale oprócz pułków 7 i 8 złożonych z Polaków, koloru zielonego i z kaskami zamiast rogatywek.
Szwoleżerowie-pułk gwardii utworzony z polskich ochotników w 1807 roku- umundurowanie i uzbrojenie jak ułani, ale bez lanc, za to karabinki mieli wszyscy, a nie tylko plutony flankierskie. Po bitwie pod Wagram otrzymali lance, jak ułani, ale starą nazwę pozostawiono. Utworzono też identycznie uzbrojony i podobnie umundurowany (w odwróconych kolorach) pułk szwoleżerów holenderskich. W 1812 próbowano utworzyć trzeci pułk z Polaków z zaboru rosyjskiego. Pułki gwardyjskie, mimo identycznego uzbrojenia i stylu walki jak lansjerzy w wojskach liniowych, nazywano szwoleżerami, ale nie wiem, czy było to w jakiś sposób zadekretowane.
Podobne oddziały powstały w niemal wszystkich armiach europejskich, a nawet brytyjsko-indyjskiej i paru latynoamerykańskich.
W językach słowiańskich i niemieckim przyjęła się nazwa pochodna od "ułan" (niem. uhlanen, ros. уланы) w innych postawiono na lancę (franc. lanciers, ang. lancers, wł. lancieri, hiszp. lanceros)" Taka ciekawostka,pozdrawiam.