Bluza drelichowa „wz.43” 1AWP WPnWsch

Drelichowa bluza polowa wzoru wojennego, sześcioguzikowa z guzikami z kuricą. Regulaminowa bluza mundurowa produkowana od 1943 roku w Rosji dla ówcześnie formującego się w ZSRR Wojska Polskiego. Sześcioguzikowe bluzy drelichowe tego typu były najpowszechniejszym i jedynym regulaminowym wzorem munduru (przynajmniej do 1945 roku), używanym w czasie wojny w Wojsku Polskim (na wschodzie). Pierwszym wzorem bluz dostarczonym jeszcze do Sielc były bardzo podobne do tej, siedmioguzikowe bluzy drelichowe, których sporo widać na fotografiach z przysięgi 1 DP z lipca 1943 roku, oraz sporadycznie na późniejszych. W wyniku ich uproszczenia powstał produkowany na dużą skalę widoczny tutaj wzór munduru określany dziś przez kolekcjonerów jako "wz.43". Jednak to i tak była tylko kropla w morzu potrzeb, nigdy nie udało się w całości umundurować 1 i 2 AWP w jednolite, regulaminowe mundury, stąd widoczne na zdjęciach liczne prywatnie szyte, lub inne wzory bluz i spodni. Mundur "wz.43" dość szybko po wojnie zastąpiony został nowym wzorem, już w 1945 roku na ziemiach polskich produkowano nieco zmienione bluzy, które również były sześcioguzikowym drelichem, ale z inną konstrukcją kieszeni, oraz z jedynie drelichowymi naramiennikami, bez sukiennego obszycia. Prezentowany tutaj egzemplarz zachował się w ładnym stanie. Kolor jest żywy, wpadający w piaskowy. Warto zwrócić uwagę, że wnętrze bluzy, które nie było tak bardzo narażone na zużycie ma ciemny, zielony odcień, a z kolei najbardziej zużyte fragmenty wpadają w biel. Większość z bluz tego typu, które zachowały się do dziś jest niemal zupełnie biała. Wynika to jak sądzę z tego, że w wielu wspomnieniach natrafić można na informacje, że najskuteczniejszym sposobem walki z insektami było pranie mundurów w nafcie, która powodowała wybielenie materiału. Bluza posiada widoczne odbicie od pasa i koalicyjki, a także od patek na kołnierzu. Posiada także kilka interesujących przeróbek wynikających z panującej ówcześnie mody, czy też po prostu wygody. Została wytaliowana poprzez rozprucie pleców i szwów pod kieszeniami, a następnie zszyta ponownie czarną nicią, tą samą nicią wykonano z tyłu dwa rozporki w szwach (oryginalnie sześcioguzikowe bluzy nie posiadały ich, widoczne rozporki na zdjęciach z Sielc to siedmioguzikowe drelichy). Oryginalne nici są zielone, podobnie jak w rosyjskich gimnastiorkach. Widoczne są ślady po fabrycznych hakach pod pas, które ktoś wypruł i zaszył (pierwsze bluzy szyte w Rosji posiadały takowe). Pewną osobliwością i smaczkiem jest wszyty pod klapę lewej, piersiowej kieszeni mały, mosiężny krzyżyk. Naramienniki natomiast są rekonstrukcją wykonaną na wzór oryginału. Na ostatnim zdjęciu porównie do późniejszych drelichów ukazujące różnice w kroju, oraz w materiale w stosunku do bluz powojennych.