Aparat do odmy sztucznej

Aparat tego typu służył do wywoływania odmy sztucznej - celowego wtłoczenia ściśle określonej ilości powietrza do jamy opłucnowej. Tego typu przyrządy miały podobną konstrukcję - dwie szklane butelki z podziałką, manometr (w formie "U-rurki") do pomiaru ciśnienia w jamie opłucnej, wszystko połączone za pomocą systemu zaworów i rurek. Wszystko to umożliwiało dawkowanie odpowiednich objętości powietrza, tak aby wytworzona odma nie była duża, nie powodowała trudności z oddychaniem. W zapadniętym płucu (ucisk przez powietrze) tlenowy prątek gruźlicy nie miał odpowiednich warunków do wzrostu i rozwoju - postęp choroby ulegał zahamowaniu. Powietrze wchłania się naturalnie z opłucnej, wobec tego zabieg odmy należało powtarzać.
Prezentowany aparat został wyprodukowany w manufakturze Alfonsa Manna (znajdującej się w Warszawie) - słynnego wytwórcy narzędzi chirurgicznych z okresu II Rzeczypospolitej. Ulotka, która się zachowała z tym egzemplarzem opisuje zalety tego aparatu wobec innych tego typu przyrządów dostępnych na ówczesnym rynku (proste działanie, możliwość obsługi jedną ręką, praca w trybie półautomatycznym).
Podniszczona walizka, brak oprzyrządowania (np. gumowego balonika do insuflacji), zapieczone szklane zawory.