Malajski KRIS.

Podobno w każdym krisie drzemie demon, trzeba tylko wiedzieć jak go obudzić … Broń praktyczna, ale z magicznym podtekstem …
Kiedyś tej broni nie traktowałem poważnie – dla mnie była jakby biżuterią do oglądania … Zmieniłem zdanie, gdy ten trafił mi do rąk…
Głownia ze stali doskonałej jakości wielokrotnie skuwana (potocznie mówiąc „damast”).
Głownia płomienista – bardzo ostra (w praktycznym użyciu każdy „brzuszek” działa jak oddzielny nóż robiąc nowe, lub pogłębiając powstałe ułamek sekundy wcześniej cięcie).
Rękojeść drewniana – rzeźbiona w motyw demona. Między rękojeścią i głownią ażurowa ozdoba pełniąca rolę jelca…
Pochwa drewniana, jej dolna część okryta metalową zdejmowaną osłoną (alpakowa). "Jelec" pochwy przedstawia tradycyjnie łódź ..

Fragment z netu:
„Używany zarówno w walce, jak i do obrzędów. Był też często bronią zabójców i skrytobójców. Wokół tego sztyletu narodziło się też parę legend, również o jego wartościach duchowych. Mógł być np. "zły" lub "dobry", sprawdzało się to przez cięcie liścia. Inna historyjka, to wkładanie Kerisa pod poduszkę, potem analiza snu, co przyniósł. Dobry sen to szczęśliwe ostrze, zły - odwrotnie. Chronić miał też przed pożarem, klęską nieurodzaju, mieć właściwości magiczne, itd. Wszystko to jednak bajki, po prostu niezła broń….”