W roku 30 ery Meiji, czyli w 1897 kalendarza europejskiego Japończycy przyjęli nowy karabin a z nim nowy bagnet.
Podstawowy model- to ten z fotki.
Pierwsze bagnety produkowano poza Japonią, później produkcję wprowadzono w arsenale Tokio (późniejsza Kokura). Bagnet z fotografii wyprodukowano w arsenale Nagoja (Nagoya Rikugun Zoheisha), który powstał w roku 1923. Symbol graficzny arsenału, to dwa delfinopodobne stworzenia morskie, których głowy nachodzą na siebie a ciała tworzą okręg. Stworzenia te są symbolem, niejako herbem zamku w Nagoi.
Bagnet Arisaka miał wiele odmian, choć ich wymiary pozostały prawie bez zmian.
We wszystkich prawie modyfikacjach głownia posiada bojowy – ostry szlif na długości ok. połowy głowni. Japończycy uważali, że tak głębokie pchnięcie jest wystarczające do unieruchomienia przeciwnika, a pozwala na szybkie i cofnięcie bagnetu bez ryzyka zaklinowania go w przeciwniku.
Pewna część tych bagnetów, wraz z karabinami trafiła w czasie I Wojny Światowej i zaraz po niej w polskie ręce. Trochę okrężną drogą, bo przez Wielką Brytanię i Rosję...
Japonia w latach 1914-15 sprzedała do Wielkiej Brytanii 150 000 karabinów Arisaka typ 30, oraz typ 38 (z bagnetami). Używała je głównie brytyjska marynarka wojenna…
W roku 1916-tym Wielka Brytania sprzedała 128 000 sztuk tych karabinów Rosji, by wspomóc sojusznika walczącego na froncie wschodnim. Dodatkowo Rosja zakupiła 600 000 karabinów Arisaka bezpośrednio w Japonii. Japoński transport karabinów do Rosji zawierał dodatkowo 35 400 karabinów , które Japonia wyprodukowała na zamówienie Meksyku (Meksyk nie spłacił zamówionych karabinów, więc sprzedano je Rosji). W karabiny Arisaka uzbrojona była np. Dywizja Syberyjska.
Okładziny mocowane stożkowymi śrubami, które osadzono w charakterystycznych owalnych podkładkach (w uproszczonych bagnetach wymieniono je na nity). Styk okładzin przy głowicy skośny. Hak jelca nawiązuje swoim kształtem do ostrza japońskiej naginaty (późniejsze wersje uproszczono i hak był w przekroju prostokątny)
Pochwa z dość masywną antabką na pasek żabki (późniejsze modele mają blaszaną obejmę).
Pochwa zakończona kulką (w pochwach późniejszych gałkę zastąpiono przyspawanym walcem.
Długość bagnetu- 511 mm.
Długość głowni- 398 mm.
Średnica oczka na lufę- 14,2 mm.
Bagnet nie był oksydowany, pochwa w oksydzie.
Według katalogu japońskich bagnetów Lerrego Johnsona oznaczony jako "wariant A"
Data dodania: 20 czerwca 2011
Datowanie przedmiotu:
1897
Stan eksponatu: Bardzo dobry
Pomóż uzupełnić opis
Zauważyłeś błąd lub wiesz coś więcej na temat tego eksponatu?
Zasugeruj właścicielowi poprawiony opis i Zdobądź punkty dla swojego muzeum!