Amunicja izbowa - nabój ćwiczebny o niewielkiej energii, przeznaczony do strzelania na strzelnicach zamkniętych (stąd nazwa) na małe odległości.
Zazwyczaj był to nabój toczony z zapłonem bocznym wykonany w formie monoblokowej łuski wielokrotnego użytku z przewierconym osiowo kanałem. Od góry nakładano dedykowany pocisk z utwardzonego ołowiu; w gnieździe w części dennej umieszczano spłonkę zawierającą masę zapalającą wraz z ładunkiem miotającym.
W latach trzydziestych XX wieku stopniowo wycofywana z użytku, gdyż na strzelnicach tradycyjne karabiny z amunicją izbową były zastępowane przez małokalibrową broń strzelecką, na przykład karabinek sportowy.
W Polsce amunicję izbową wytwarzano w dwóch kalibrach 7,92x57 Mauser oraz 8x50R Lebel w Zakładach Amunicji "Pocisk" S.A. Łuska, spłonka i pocisk były pakowane oddzielnie. Produkcja trwała do 1939 roku. Brak informacji o produkcji w okresie okupacji.
Data dodania: 9 stycznia 2011
Stan eksponatu: Bardzo dobry
Pomóż uzupełnić opis
Zauważyłeś błąd lub wiesz coś więcej na temat tego eksponatu?
Zasugeruj właścicielowi poprawiony opis i Zdobądź punkty dla swojego muzeum!
Eksponat jest widoczny w następujących kategoriach serwisu.
Eksponat został odwiedzony łącznie 941 razy od 9 stycznia 2011