Wojska spadochronowe III Rzeszy.
Wojska spadochronowe w III Rzeszy powstały poczatkowo jako część wojsk lądowych i przyjęły nazwę Luftlande. Jeszcze w 1938, gdy zajmowano Czechosłowację, użyto batalionu spadochronowego piechoty który pod pierwszym wzorem kurtek spadochronowych nosił mundury wojsk lądowcy M36. Gdy w 1940 rozpoczęła się operacja w ramach której zajęto Holandię i Belgię w powietrznodesantowej części wzięły udział oddziały noszące juz umundurowanie Luftwaffe ale jeszcze wciąż noszące nazwy z okresu przynaleznosci do Heer, zresztą zwierzchność nad tymi jednostkami nie do konca była wtedy jasna. Ostatecznie, w czasie operacji na Krecie wojska powietrznodesantowe były częścią Luftwaffe. Jednak istniały od tego pewne wyjątki. W w czasie walk w Norwegii w 1940 roku, w okolicy Narwiku desantowani na spoadochronach byli strzelcy górscy a w późniejszym okresie wojny SS powołało do życia własny batalion spadochronowy który fizycznie był karną jednostką do zadań specjalnych, jednak w ramach tych działań dokonywał desantu powietrznego.
Jäger z 1. kompanii 137. Gebirgsjäger Regiment
Jäger z 1. kompanii 137. Gebirgsjäger Regiment- przygotowanie do desantowania w okolicach Narviku, 23 maja 1940r. Strzelec ubrany w swój sukienny mundur wojsk lądowych z ciemnozielonym kołnierzem, na którego ma założoną specjalna kurtę spadochroniarska pierwszego wzoru. Zamiast butów dla jednostek górskich ma buty skoczka wczesnego wzoru (sznurowane z boku) a spodnie heer zastąpione spodniami spadochroniarskimi Luftwaffe. Na rękach rękawice ochronne dla skoczków spadochronowych, na głowie hełm eksperymentalny wczesnego wzoru dla spadochroniarzy. Na kolana załozone ochraniacze. Za uprzęż spadochronu zatknęta bergmutze. Do wczesnej wersji uprzęży spadochronowej ma podpięty spadochron RZ1. Dokładnie tak samo (nie liczącz czpki wojsk górskich wetkniętej za pasek) wygladali spadochroniarze pierwszych jednostek tworzonych przez wojska lądowe Wehrmachtu. 13 maja 1940. z HarstadHarstad oraz od południa ruszyło alianckie natarcie na Narwik którego zadaniem było zdobycie portu i odcięcie 3. Gebirgsjager Division. Pod koniec maja w wyniku ciężkich walk alianci zdobyli NarwikNarwik zaś 3. Gebirgsjager Division pod dowództwem gen. Dietla została zapchnięta do granicy szwedzkiej. Walcząc w trudnych warunkach, z bardzo zdeterminowanym wrogiem po utracie inicjatywy, Dietl oczekiwał decyzji z OKW co do dalszego zachowania. W OKW w tym czasie zapanowała konsternacja i bardzo poważnie rozważono wydanie rozkazu przejścia tego co zostało z doborowej górskiej dywizji na teren Szwecji i oddanie się jej żołnierzy internowaniu. Wobec braku zdecydowania Jodl wykazał się inicjatywą i wysłał telegram do Dietla którego dośc dwuznaczna treść, sugerowała że najwłaściwszym zachowaniem byłoby trwanie na swych pozycjach do końca. Jednocześnie zaczęto dokonywanie zrzutów z powietrza dzięki mostowi powietrznemu utworzonemu przez Luftwaffe. W ramach tych zrzutów dostarczano nie tylko zaopatrzenie dla walczących żołnierzy ale także posiłki. Wykorzystano do tego 1. Kompanię ze 137. pułku strzelców górskich w której znaczna część żołnierzy miała przeszkolenie spadochronowe. Otrzymali oni do wykonania tego zadania starszy sprzęt spadochroniarski z okresu formowania pierwszych jednostek spadochronowych jeszcze pod zwierzchnictwem Heer. Skala 1/6. Figura z gotowego zestawu jednak po drobnych przeróbkach mających na celu ukazanie zupełnie innej jednostki z innego okresu wojny. Całość wyprodukowana przez Dragon Models Ltd.
Spadak zaciesza.
Podporucznik wojsk spadochronowych (fellschirmjager) w mundurze wyjściowym. Widoczne dobrze odznaki- spadochronowa i powyżej odznaka sportowa. Zdjęcie wykonane jako kartka pocztowa z prywatnego zamówienia co można wywnioskować po tym iż format zdjęcia był niewłaściwy w stosunku do formatu kartki i w efekcie pod zdjęciem jest pusta szara przestrzeń.
Flieger z Kampfgruppe "Granit".
Flieger z Kampfgruppe "Granit" z 7. Flieger Division- Fort Eben Emael, 10/11 maj. 1940 rok. Spadochroniarz ubrany w kurtkę (kombinezon) spadochroniarski drugiego wzoru, spodnie spadochroniarskie, bluzę sukienną, hełm spadochronowy, buty spadochroniarskie pierwszego wzoru (sznurowane z boku). Na oprzadzenie składają się- pas główny, chlebak z przytroczoną manierką i menażką, puszką na maskę pgaz, skłądana łopatka (wczesny wzór), bandolier w kolorze feldblau na łódkowaną amunicję karabinową oraz bagnet. Żołnierz uzbrojony w pistolet P08, karabin czeskiej produkcji kbk wz. 33/40 oraz 3kg ładunek wybuchowy i granat trzonkowy. Grupa bojow "Granit", sformowana z żołnierzy należących do 7. Flieger Dyvision a będących stricte specjalistami saperami, pod dowództwem porucznika Rudolfa Witziga składała się pierwotnie z 85 ludzi. Dzięki temu iż ataku na fort dokonano przy użyciu szybowców, żołnierze grupy używali częściowo elementów oporządzenia ogólnowojskowych, stąd puszki z maskami pgaz. a nie torby brezentowe oraz łopatki w wersji dla piechoty. Zdjęcia wykazują iż żołnierze tej grupy, dla kamuflażu i łatwej identyfikacji pokrywali hełmy błotem. W Eben Emael, po raz pierwszy użyto ładunków kumulacyjnych w formie ładunków saperskich w wersji 50-cio i 12-to kilogramowych ale także standardowych ładunków saperskich. Skala 1/6. Sylwetka złożona z detali wyprodukowanych przez Dragon Models Ltd. Lekki weathering materiałami Tamiya. Efekt błota uzyskany przy pomocy Mud Pen- Tamiya.
Unteroffizier z 7. Fliegerdivision- Kreta 1941.
Unteroffizier z 7.Fliegerdivision- okolice lotniska Malme, Kreta, 20. maja 1941. Podoficer ubrany w standardowe, sukienne spodnie spadochroniarskie, fliegerblouse, nowszy wzór butów dla spadochroniarzy (sznurowane od przodu), oraz hełm spadochroniarski. Na jego oporządzenie składają się: pas skórzany z klamrą LW, szelki w wersji dla wojsk lotniczych, chlebak z przytroczoną menażką i manierką, bagnet, jedna (prawa) ogólnowojskowa ładownica na magazynki do MP40. Dwa zapasowe magazynki wetknięte luzem za pas. Spadochroniarz uzbrojony jedynie w pistolet maszynowy MP40. Opreacja Merkur, mimo ostatecznego sukcesu i zajęcia Krety, okazała się tak naprawdę mentalną klęską. Zbytnia wiara w słabość przeciwnika, przesadna wiara w doskonałość działania i wyszkolenia własnych wojsk oraz złe planowanie zakładające że każdy element operacji pójdzie zgodnie z planem (brak planowania zapasowego), doprowadził do bardzo poważnych strat. Przeciwnik okazał się odważny, zacięty i nieustępliwy i pomimo popełniania błędów taktycznych, był trudnym przeciwnikiem. Część operacji w ogóle nie doszła do skutku (desant morski) gdyż nie wzięto pod uwagę siły morskiej przeciwnika. Ostatecznie, po dużych stratach, po uruchomieniu rezerw strategicznych Kreta została zajęta ale gorycz strat oraz ich wpływ na jakość wojsk powietrznodesantowych w Luftwaffe był tak duży że OKW pod naciskami Hitlera ostatecznie przestało planować poważne operacjie powietrznodesantowe zaś elitarne jednostki spadochronowe zostały sprowadzone do roli piechoty i poza lokalnymi, małymi operacjami dywersyjnymi nie wzięły już do końca wojny udziału w żadnej, dużej operacji powietrznodesantowej. Skala 1/6. Sylwetkę złożono z detali wyprodukowanych przez Dragon Models Ltd. oraz wykonanych własnoręcznie.
Generalmajor Eugen Meindl- "Meindl Division"
Generalmajor Eugen Meindl, dowódca "Meindl Division"- Staraja Rusa (Старая Руса), wiosna/ lato 1942. Tym razem mało zdjęć ale będzie trochę więcej opisu z kilku wzgledów. Przechodzimy powoli do tej części figur które przedstawiają dział historii Luftwaffe którym jestem najbardziej zainteresowany. O ile decyzyjnie Meindl nie miał nic do czynienia w kwestii Dywizji Polowych to był niejako dobrym duchem, żeby nie powiedzieć- fizycznym ojcem tej formacji. Gdy zimą, na początku 1942 roku, przybył wraz ze swym sztabem na front wschodni, jego charyzma oraz wyprzedzająca go reputacja sprawiła iż organizaowanie z kilku pułków polowych Luftwaffe nowej dywizji zakonczyło się sukcesem. Dywizja co prawda nigdy nie walczyła jako całość ale udowodniła iz żołnierz Luftwaffe jako zwykły piechociarz nie jest niewartościowy. Sam Meindl był żołnierzem z krwi i kości. Kombatant I Wojny Światowej, wysoko nagradzany, po wojnie pozostał w słuzbie ostatecznie przed wybuchem drugiej doczekał się stanowiska dowódcy pułku artylerii górskiej. Uczestniczył w kolejnym konflikcie od samego początku. W 1940 przeniesiony do wojsk powetrznodesantowych. Za udział w ataku na Kretę otrzymał Krzyż Rycerski Żelaznego Krzyża. Do końca wojny pełnił różne funkcje na stanowiskach dowódczych i sztabowych. Nigdy nie był sądzony za zbrodnie wojenne ani nie zostały mu nigdy postawione zarzuty takowych. Był znany z bardzo ekscentrycznego sposobu ubierania się i traktowania dość oględnie regulaminu mundurowego. Figura przedstawia go w najbardziej egzotycznej mieszance mundurowej w jakiej się pokazywał. Czapka Bergemutze wojsk górskich(niestey tutaj błędna, ze zbyt krótkim daszkiem, będzie w przyszłości zmieniona) z obszyciami Luftwaffe ale z przypięta z boku szarotką Gebirgsjager, urozmaicona sznurem od czapki generalskiej. Tropikalna bluza Heer, z naszytymi patkami generalskimi Luftwaffe ale bez jakiegokolwiek orła na piersi, spodnie mundurowe Luftwaffe oraz buty górskie. Skala 1/6. Figura to "pudełkowiec" firmy Dragon Models Ltd. z dodanym przeze mnie, wykonanym własnoręcznie sznurem generalskim na czapkę (czapka, jak pisałem, będzie zmieniona na poprawniejszą)
Fliger z Ramcke Brigade
Fliger z Ramcke Brigade w okresie przerzucania jednostki do Afryki Północnej- Grecja, lato 1942. Szeregowy ubrany w czterokieszeniową bluzę tropikalną luftwaffe, tropikalne spodnie z chrakterystyczną kieszenia na lewym udzie, furażerkę oraz trzewiki bez opinaczy. Pod bluza nosi koszulę w wersji tropikalnej dla Luftwaffe oraz krawat. Jego oporządzenie to sorzany- brązowy pas, szelki bojowe w takim samym kolorze w wersji dla Luftwaffe, oraz ładownice w tym samym kolorze. Do szelek, nietypowo, przypięty zrolowany płaszcz razem z zeltbahn do których przytroczony jest kask tropikalny z tarczkami właściwymi dla Luftwaffe. Na pasie oprócz ładownic bagnet oraz chlebak z przytroczoną manierką. menażka znajduje się pod kaskiem tropikalnym. Maska p.gaz w specjalnej torbie dla wojsk powietrznodesantowych. Ramcke Brigade została utworzona z wydzielonych pierwszych batalionów strzelców spadochronowych z 2. i 3. pułku oraz II. batalionu 5. pułku strzelców spadochronowych, dodatkowo przydzieljąc jej Batalion Szkoleniowy, II. batalion artylerii spadochronowej z 7. pułku oraz kompanię saperów i kompanię przeciwpancerną. Stoworzona do inwazji na Maltę. Po odwołaniu operacji, wysłana do Afryki Północnej gdzie ostatecznie została rozbita pod koniec walk w Afryce. Część jej żołnierzy ewakuowano i posłużyli oni do formowania 2. Fallschirmjager Division. Chrakterystycznym znakiem rozpoznawczym jej żołnierzy była naszywka w kształcie tarczy z wizerunkiem czarnego skorpiona na białym tle. Skala 1/6, Action Figure. Kitbash w oparciu o elementy wyprodukowane przez Dragon Models Ltd. i Dragon in Dreams.
Letnia kolekcja Domu Mody.
Dwóch żołnierzy Luftwaffe w mundurach tropikalnych. Charakterystyczne, drelichowe, obszerne spodnie z kieszenią na mapę na udzie. Spodnie te były bardzo lubiane przez żołnierzy i były chyba najlepszym ze wszystkich tropikalnych sortów Wehramchtu. Czterokieszeniowe, późniejsze (wcześniejsze były w kolorze feldblau) bluzy drelichowe. Pod nimi koszule tropikalne a na głowie drelichowe furażerki. Pasy skórzane, brązowe. Buty wygladają na standardowe trzewiki. Trudno określić formację, nie noszą żadnych oznak ani odznak. Zestaw mundurowy dokładnie taki sam jak na poprzedniej figurze. Umundurowanie takie nosili wszyscy żołnierze Luftwaffe (włącznie ze spadochroniarzami) w Afryce, we Włoszech i na Bałkanach.
Unteroffizier z Fallschirmjäger-Brigade Ramcke
Unteroffizier z Fallschirmjäger-Brigade Ramcke (Ramcke Brigade)- Afryka Północna, jesień 1942. Plutonowy nosi tropikalne wersje umundurowania dla Luftwaffe czyli- furażrekę, spodnie i pas. Jego bluza to specjalna, tropikalna wersja bluzy dla żołnierzy z obsługi karabinów maszynowych. Posiadała ona z przud, po bokach dwie zakładki z materiału z rzędami zatrzasków. Słuzyło to do zakrycia i zabezpieczenia przed piachem taśmy amunicyjnej do karabinu maszynowego, podczas tradycyjnego przenoszenia taśmy przełożonej przez kark. Żołnierz standardowo nosi broń krótką otraz przybornik do karabinu maszynowego. Na prawym ramieniu naszywka z wizerunkiem skorpiona- naszywka Brygady Ramcke. Karabin MG15 zamontowany na podstawę do strzelań przeciwlotniczych MG Dreiben 34. MG 15- skonstruowany i wdrożony do produkcji w 1932 roku, karabin maszynwy dla Luftwaffe z przeznaczeniem do ogniowych stanowisk w samolotach. Od 1942 roku, gdy zaczęto wprowadzać dużo lepsze i skuteczniejsze typy broni pokładowej był demontowany i po drobnych przeróbkach był używany jako karabin maszynowy piechoty (głównie dywizje polowe Luftawffe) ale także jak wskazują zdjęcia jako broń pokładowa w Kriegsamrine i na pojazdach opancerzonych. Istnieje przynajmniej jedno zdjęcie pokazujące iż MG15 było używane w SS. Skala 1/6- actin figure. Kitbashing oparty w większości o detale wyprodukowane przez Dragone Models Ltd.
Fliger (szeregowy) z 2. Fallschirmjäger Regiment
Fliger (szeregowy) z 2. Fallschirmjäger Regiment- Rzym, wrzesień 1943. Operacja "Achse"- "Alarich" Szeregowy wojsk spadochronowych ubrany w tropikalne wersje umundurowania Luftwaffe- hełm spadochroniarski, spaodnie, koszulę i pas. Na nogach trzewiki bez opinaczy. Na pasie nosi jedynie dwie ładownice skórzane na łódkowaną amunicję, bagnet z żabką i manierkę. W ręku trzyma specjalną skrzynkę do transportowania granatów ręcznych. Uzbrojony w karabin vz33/40 który był czeską wersją rozwojową karabinu mausera. Charakteryzował się on tym iż był krótszy nawet od niemieckiego Kar98k a używał tej samej amunicji. Z tego wzgledu, znaczna część tej broni, po zajęciu Czechosłowacji, trafiła do niemieckich jednostek spadochronowych i szybowcowych. Skala 1/6 Action Figure. Kitbashing z elementów wyprodukowanych przez Dragon Models Ltd.
Obergefreiter z Fallschirmjäger Regiment 6
Obergefreiter z Fallschirm-Jäger-Regiment 6 (2. Fallschirmjäger-Division)- Ukraina, zima 1943/44 Kapral wojsk powietrznodesantowych ubrany w standardowy sukienny mundur Luftwaffe na który ma załozony dwustraonny (kolorem biały do zewnątrz), zimowy, ocieplany komplet (kurtka+ spodnie) oraz buty skórofilcowe. Pod hełmem spadochroniarskim, pomalowanym białą zmywalna farbą ma założana szalokominiarkę. Na dłoniach rękawice z dzaininy. Jego oprządzenie stanowi pas oraz przybornik do karabinu maszynowego i broń krótką. Niemiecki umundurowanie zimowe, po pierwszych doświadczeniach na froncie wschdnimi 1941/1942 podlegało dośc szybkiemu i przemyślanemu rozwojowi. Większość ocieplanych zestawów składało się ze spodni i kurtek, które były dwustronne by zapewnić maskowanie zarówno w warunkach typowej zimy jak i w okresach przejściowych gdy nie było już (lub jeszcze) śniegu ale było wciąż zimno. Najczęściej strona na okresy przejściowe posiadała kamuflaż (różny w zalezności od formacji) lub, przynajmniej była w kolorze ułatwiajacym maskowanie jak kolor szarozielony czy szaroniebieski ( tzw. mysioszary). Wzory kompletów zimowych dla Heer, Luftwaffe i Waffen SS różniły pod wzgledem kroju i wykonania. Skala 1/6. Kitbashing zelementów wyprodukowanych przez Dragon Models Ltd., Dragon in Dreams i ZY Toys. Weathering przy użyciu matriałów Tamiya i Ravell.
Fllschirmjagers z 4. Fallschirmjager Division.
Spadochroniarze z 4. Fallschirmjäger Mörser Bataillon/ 4. Fallschirmjager Division z 8.cm Granatwerfer 34.- Anzio marzec/kwiecień 1944. Dwaj spadochroniarze z obsługi moździerza ubrani w koszule i spodnie tropikalne Luftwaffe, do tego buty spadochroniarskie (wczesnego i późnego wzoru), hełmy stalowe (spadochroniarski i ogólnowojskowy) a do tego kurtki spadochroniarskie późniejszego wzoru z maskowaniem splittermustertarn B. Aby ułatwić sobie pracę przy obsłudze moździerza, mają zdjęte całe oporządzenie. Odwiedzający ich strzelec spadochronowy ubrany podobnie jak moździerzyści z tą różnicą że na głowie nosi furażerkę a jego późna kurtka spadochroniarska ma wzór maskujący sumpfmustertarn. Jego oporządzenie składa się z pasa tropikalnego takiej samej żabki z bagnetem, chlebaka i wczesnego bandoliera na łódkowaną amunicję do Kar98k w którego jest uzbrojony. Włoski spadochroniarz z 184. Divisione Paracadutisti "Nembo", której elementy zostały przydzielone do 4. Fallschirmjager Division, ubrany w standardowy, włoski, stalowoszary mundur spadochroniarski a na niego założona kurtka spadochroniarska włoskiego wzoru z kamuflażem "telo mimentico". Na głowie hełm spadochroniarski z pokrowcem maskującym z takiego samego materiału jak kurtka. Oporządzenie składa się z mieszanych elemntów włoskich i niemieckich. Pas nienznego pochodzenia- wzorem przypominający niemiecki oficerski- niemiecka ładownica na magazynki do MP40 oraz włoska ładownica na granaty. Żołnierz uzbrojony w pistolet maszynowy Beretta Mod. 38. Skala 1/6. Figury niemieckich spadochroniarzy złożone z detali wyprodukowanych przez Dragon Models Ltd. oraz Forces of Valore. Włoski spadochroniarz to figura z pudełka po drobnych przeróbkach, wyprodukowana przez Dragon Models Ltd. Model moździerza wykonany i pomalowany z zestawu 75009 firmy Dragon Models Ltd. Weathering wykonany materiałami Tamiya.
SS-Unterscharführer z SS-Fjg. Batailon 500
SS-Unterscharführer ze Stabs-Kompanie/ SS-Fallschirmjäger-Bataillon 500- Litwa, lato 1944. Podoficer z kompani sztabowej batalionu spadochronowego SS ubrany jest w spodnie skoczka spadochronowego, takież buty, koszulę mundurową i drelichową bluzę polową z wzorem maskujacym SS (wzór "groszki"). Na głowie hełm skoczka spadochronowego ze zdrapanymi kalkomaniami Luftwaffe. Na oporządzenie składają się: pas głowny z klamrą SS, kabura z bronia osobistą i szelki bojowe z przytroczoną radiostacją FeldFu C. Umundurowanie skoczków spadochronowych SS. Pierwotnie , żołnierze tej karnej jednostki używali sortów stanadrdowych używanych przez skoczków spadochronowych Wehrmachtu- Luftwaffe. Czasami usuwali oni naszywki z kurtek spadochronowych i kalkomanie z hełmów. Pod kurtkami nosili jednak standardowe bluzy polowe SS. Znane jest jedno zdjecie archiwalne na którym żołnierz tej jednostki ma orła narodowego w wersji SS przyszytego zgodnie z regulaminem tej formacji do rękawa na lewym ramieniu. W miarę wykruszania się elementów umundurowania spadochroniarskiego zastepowano je standardowymi sortami SS. Po rozformowaniu jednostki i ponownym sformowaniu już jako SS-Fallschirmjäger-Bataillon 600, sortów spadochronowych w zasadzie nie spotykano. Podobno zostało wydane wewnetrzne zażądzenie, w myśl którego, sorty spadochronowe należały sie jedynie żołnierzom którzy fizycznie byli w stanie wykonywać skoki spadochronowe. Kurtki spadochroniarskie, szyte z materiału maskującego z wzorem SS (wzór "groszki"), znane są jedynie z powojennych opracowań. Nie zachowały się żadne zdjęcia (nie są do tej pory znane) ukazujace użycie frontowe tych kurtek. Mówi się iz być może w Berlinie 1945, w czasie obrony miasta i były uzywane w ilości kilku sztuk przez żołnierzy niezidentyfikowanej jednostki. Istnieje przekaz mówiacy iż w/w kurtki zostały wysłane na Węgry, gdzie w tym czasie przebywała jednostka, ale po zbombardowaniu transportu, nigdy tam nie dotarły (nieautoryzowana rozmowa z ówczesnym dowódca jednostki). P.S. Obecnie posiadam zdjęcie w wersji cyfrowej przedstawiające dwóch żołnierzy w tego typu kurtkach. Jednak, osobiscie mam poważne wątpliwości co do jego oryginalności. Skala 1/6. Figura złozona z detali wyprodukowanych przez Dragon Model Ltd., Dragon in Dreams i wykonanych własnoręcznie.
Fliger z Fallschirm-Jäger-Regiment 6.
Fliger z Fallschirm-Jäger-Regiment 6.- Normandia, czerwiec 1944. Spadochroniarz ubrany w standardową bluzę luftwaffe z założoną na to kurtką spadochroniarską z wzorem maskujacym Splittertarn"B" oraz spodnie spadochroniarskie. Bandolier uszyty z włoskiego materialu kamuflazowego Telo mimetico, na magazynki do FG42 w którego jest uzbrojony (wczesna wersja). Na głowie hełm spadochroniarski w malowaniu kontynentalnym, z założoną drucianą siatką umożliwiajacą zatkniecie kamuflarzu naturalnego. Wokół szyi, biały szalik. Na nogach pozniejsza wersja butów sapdochronowych (sznurowane z przodu). Na oporządzenia skłądają się pas główny, bagnet z żabką, chlebak z prztroczoną menażką i manierką. Niemal całe oporządzenie w wersji ogólnowojskowej. FG42 był bronią sknsruowaną i produkowana jedynie dla wojsk powietrznodesantowych. Nie ma żadnych potwierdzonych wypadków używania jej przez inne jednostki niż jdenostki spadochroniarskie Luftwaffe. Miała to być broń uniwersalna. Postanowiono stworzyć coś na wzór MG34 który był karabinem uniwersalny (RKM/CKM) ale w innym przedziale ((karabin automatyczny/ RKM). W związku z powyższym broń otrzymała rozkładany dwójnóg a wzornictwo starało się dopasować broń do wymogów i specyfiki działania spadochroniarzy. Ostatecznie powstała broń o wątpliwej jakości. Próby wypadły negatywnie ale to wszystko zostało wyciszone z powodu osobistej ingerencji Göring'a. który był zafascynowany tą bronia i nie przyjmował do siebie żadnej krytyki na jej temat. Broń trafiła do jednostek na front i tam stała się utrapieniem żołnierzy. Ostatecznie, po wojnie broń otrzymała etykietkę ślepego zaułka w kwestii rozwoju współczenej broni strzeleckiej. Skala 1/6. Kitbashing wykonany w oparciu o elementy wykonane przez Dragon Models Ltd., Dragon in Dreams i inne.
Fallschirmjager z Ausbildungs und Ersatz Abt -H.G.
Fallschirmjager z Ausbildungs und Ersatz Abteilung "Hermann Göring"- Gdańsk, marzec 1945. Fliger (szeregowy wojsk lotniczych i spadochronowych) ma na sobie standardową bluzę wojsk lotniczych, spodnie spadochroniarskie, kurtkę spadochroniasrską późniejszego wzoru z kamuflażem (nie jest spięta w kroku), czapkę polową w wersji dla Luftwaffe, buty Gebirgsjager, niestandardowy (czarny) pas z klamra Luftwaffe, szelki brązowe (własciwe dla tej formacji), chlebak z przytroczonymi niekompletnymi- menażką i manierką, bagnet i niestandardowe (czarne) ładownice do Kar98k w którego jest uzbrojony. Dodakowo, do walki na bliskie odleglosci, zolnierz uzbrojony w pistolet P09- Parabellum. Sylwetka przedstawia typowego dla końca wojny spadochroniarza który ani pod względem wyszkolenia, ani doświadczenia bojowego w operacjach powietrznodesantowych ani umundurowania niewiele ma już wspólnego z tą elitarną formacją. Fallschirm-Panzer-Ersatz- und Ausbildungs-Regiment Hermann Göring Pułk szkoleniowy i zapasowy powstał pierwotnie jako Flak-Ersatz-Abteilung General Göring 26 sierpnia 1939 roku. W lecie 1940 roku, jego pięć baterii (z których się skałdał) zostało przeniesione do Holandii. Wiosną 1942 w Utrecht, został przemianowany na Ersatz-Bataillon Hermann Göring w składzie szesciu kompanii i czterech baterii artylerii. w zimie 1942/43 został znów przeorganizowany do Ersatz-Regiment Hermann Göring z czterema batalionami. W lecie 1944 przemianowany na Fallschirm-Panzer-Ersatz- und Ausbildungs-Regiment Hermann Göring. W styczniu 1945, stacjonując w Rypinie został podzieloiny na Fallschirm-Panzer-Ersatz- und Ausbildungs-Regiment 1 Hermann Göring i Fallschirm-Panzer-Ersatz- und Ausbildungs-Regiment 2 Hermann Göring. Jednak część pododziałów pozostała w Holandii i po przemianowaniu nosiły nazwy: Fallschirm-Panzer-Ersatz- und Ausbildungs-Brigade Hermann Göring (z pozostałości sztabu) i Fallschirm-Jäger-Regiment 31. Oba bataliony zapasowe z Prus Wschodnich (Rypin) trafiły do Grudziądza gdzie według niektórych zrodeł zostały zniszczone. Niektóre źródła podają jednak że częsci żołnierzy udało się oderwać od nieprzyjaciela w trakcie walk o cytadelę i dotrzeć do Gdańska gdzie wzięły udział w obronie tego miasta, między innymi na pozycjach na Górze Gradowej (Hagelsberg). Według tych źródeł, niedobitki (określane jako batalion) zostały zniszczone na Stogach. Skala 1/6. Sylwetka wykonana w oparciu o detale wykonane przez Dragon Models Ltd. Weathering osiągniety dzięki materiałom wyprodukowanym przez Tamiya oraz materiałom niestandardowym.
Muzea
Wystawa otwarta dnia: 4 października 2020
