Kraków - dawna stolica Polski posiada największy w kraju zespół zabytkowych budowli kościelnych i świeckich. W kościołach i klasztorach zachowała się też ogromna ilość zabytków rzeźby, malarstwa, dzieł złotnictwa, tkanin i haftów. Wiąże się to z bogatą historią miasta, które rozwijało się w czasach panowania różnych stylów w sztuce. Najdawniejszy Kraków był zespołem osad ugrupowanych wokół najwyższego wzgórza - Wawelu. Budowle sakralne powstawały tu już w czasach przedromańskich (np. rotunda Najświętszej Marii Panny, datowana na przełom X i XI w.) i w znacznej liczbie w czasach romanizmu. Najważniejsze obiekty z XI i XII w. to katedry zbudowane na wzgórzu wawelskim: wiązana z królem Bolesławem Chrobrym z 1018-1025 (?) oraz tzw. księcia Władysława Hermana. Poza Wawelem najlepiej zachowaną budowlą romańską jest kościół św. Andrzeja przy ul. Grodzkiej (1079-1098). Duże partie romańskie i skromnie dekorowany portal z czasów po r. 1222 zachowały się także w kościele i klasztorze dominikanów. Niektóre z tych kościołów zostały przebudowane już w czasach romanizmu, np. kościół Salwatora na Zwierzyńcu, w którym można odnaleźć fragmenty budowli z X (?), XI i XII w. Podobnie kościół św. Wojciecha (na Rynku Głównym) pochodzi z przełomu X i XI w., oraz z początku XII w.