Przedzierając sie ku Tycjanu albo gra szklanych paciorków

Czy wędrówka ofertą przedmiotową, czyli przez Warszawę spraw wielu ludności wystawionych, musi cieszyć A priori ? To tylko momentów kilka codziennej kultury zbieraczej a wystawionej na podziw bez prawa zdziwienia. Ratujcie Warszawiacy i pokażcie, gdzie jeszcze trwa To coś... A może to, co widziałem jest już 'Tym'? A może nic nie widziałem, tyko byłem zmęczony...

pięknie piszesz Zbieraczu, niczym sam Stanisław August, na którego audiencji obecnością dziś już nawet człek prosty może się poszczycić.

Czy z wyprawy onej jakiś souvenir wpadł do zbieraczowego worka?

Ze swojej strony wrzucam pamiątkowe to "coś", co mnie w czerwcu br. w swoisty sposób urzekło; dziecko narodzone z potu pierwszego budowniczego PRL-u, inżyniera Stefana Karwowskiego - dworzec centralny w Warszawie w trakcie przepoczwarzania się. Tutaj wieża zlepiona z tablic dworcowych, tymczasowo wyeksponowana na holu głównym. Obecnie już jej tam nie ma.

Bałagan w oczach . Od tego oglądanie cudeniek.