Bagnet Radom wz.29

Historia i opis konstrukcji:



Wzór 1928 (przemianowany później na wz. 29) był krótkim bagnetem, przeznaczonym do karabinka wz. 29 oraz do karabinka Mauser wz. 98 produkowanych w Polsce. Miał on nieco inną konstrukcję niż jego poprzednik – wzór 1924. Przy niezmienionych ogólnych parametrach, dodano pierścień jelca, dzięki czemu uzyskano niezawodne, podwójne (wraz z prowadnicą rękojeści) osadzenie bagnetu na karabinie. Bagnety wzór 1928 produkowane były przez Fabrykę Towarzystwa Motorów „Perkun” w Warszawie oraz Fabrykę Broni w Radomiu w dwóch wersjach – z osłoną ogniową okładek i bez osłony. Wzór 1928 (wz. 29) był najpopularniejszym bagnetem Wojska Polskiego i produkowano go aż do roku 1939, zarówno dla użytku bieżącego w jednostkach, jak i dla zapasów mobilizacyjnych.

Bagnety produkowane w obu fabrykach różniły się pewnymi szczegółami technicznymi. Egzemplarze produkowane w Radomiu posiadały szerszą głownię i zbrocze oraz nieco inaczej rozwiązaną konstrukcję pochwy. Ponadto bagnety różniły się oznakowaniem. Bagnety fabryki „Perkun” sygnowane były podobnie jak produkowane przez nią wcześniej wzór 1924. Natomiast bagnety Fabryki Broni, na progu przedniego płazu głowni miały wybite litery „F.B.”, nazwę „Radom” oraz stemple odbioru. Na progu tylnego płazu głowni, bito litery „W.P.” oraz orła w koronie. Wyjątkiem były bagnety przeznaczone jako rezerwa mobilizacyjna – te, pod orłem w koronie, miały wybitą datę produkcji, np. 1939. Jednak najbardziej charakterystyczną cechą bagnetów z Radomia było niezwykle bogate stemplowanie. Broń produkowana w Fabryce Broni poddana była surowym i licznym kontrolom technicznym, o czym świadczą równie liczne i staranne stemple o najróżniejszych kształtach. Obok „standardowych” cyfr i liter, można znaleźć np. chorągiewki, strzałki, słoneczka czy paragrafy.

Wzór 1928 (wz.29), tak jak wzór 1924, był bagnetem o głowni jednosiecznej z dwustronnym wklęsłym zbroczem. Szlif dwustronny wypukły, pióro symetryczne jednosieczne. W wersji z osłoną przeciwogniową, zachodziła ona na tył głowicy. Na rękojeści drewniane okładki, które mocowano do trzonu dwiema śrubami z nakrętkami. Zatrzask w głowicy, ze sprężyną spiralną. Bagnet mocowano na karabinie w prowadnicy głowicy rękojeści oraz pierścieniu jelca.



Podstawowe dane:

Długość bagnetu: 381 mm

Długość głowni: 250 mm

Szerokość głowni w progu: 25 mm

Maksymalna grubość głowni: 6 mm

Długość rękojeści: 132 m



Co to u mnie robi:

Giełda antyków i militarii – Wrocław. Znajduje się tam stanowisko pewnych Panów przyjeżdzających niebieskim transitopodobnym samochodem pochodzenia niemieckiego. Wystawiają bagnety (broń białą większego kalibru również), hełmy i puszki (niemieckie na maskę p.gaz. oczywiście). Będąc małym szkrabem nie rozpoznajacym jeszcze róznicy bagnetu niemieckiego od polskiego do mausera (było to w 2005 lub 2006) spytałem Pana czy ma Radomiaka lub Perkuna. W ten sposób poznałem ”mój nożyk” - mobilizacyjna wersja bagnetu z fabryki broni (mobilizacyjna, czyli wyprodukowana po Maju 1939r. bagnety posiadają uproszczone oznaczenia i uporządkowany chaos przy numeracji bagnetu, aby niemaszek nie mógł się domyśleć ile zostało ich wyprodukowanych, czyli jak bardzo uzbroona jest Polska. Niektórzy uważają, że te bagnety są droższe, bo było ich mniej i są produkowane na pare miesięcy przed wybuchem wojny, ale spore grono osób twierdzi, że muszą byc sprzedawane taniej z powodu niepełnych bić). Wtedy kwota za bagnet była nie do ruszenia, więc znowu skierowałem się do sponsora ds. droższych. Moja mamuśka znowu dokonała niemożliwego i obniżyła cenę bagnetu z 750 do 650zł (teraz to wszyscy się smieją z tej ceny, bo… mniejsza – odsyłam do allegro). Póżniej w domu pomalowałem pochwę (skład pochwy: 80% szpachli 20%metalu). Pomalowałem specjalnie dorabianą farbą samochodowa z utwardzaczem więc jest dobrze. Rok czy dwa lata temu dokupiłem żabkę, ale o tym jak otrzymałem wiśniowy kolor napiszę przy wpisie poświęconemu elementom skórzanym żołnierza Polskiego.